I have a dream...

Stand by me.

'When the night has come and the land is dark. And the moon is the only light we will see. No I won't be afraid, no I won't be afraid just as long you will stand by me. Stand by me.'
Lieve Allemaal,
De afgelopen weken zijn waanzinnig, vermoeiend en verdrietig geweest; een rollercoaster van emoties. Vorige week kreeg ik een telefoontje dat een au pair uit Denemarken plotseling is overleden. Zij was voor een heel jaar in Amerika. Ik heb haar regelmatig gesproken en gezien tijdens storytime in de bibliotheek waar ik altijd met Coraline heen ging. Het was een hele leuke en lieve meid, 20 jaar en veel te jong gestorven. Het is nog steeds onbegrijpelijk. Vrijdagavond ben ik samen met Mendy naar de herdenkingsdienst in Manhattan geweest. Verdriet en respect als je zag hoe sterk haar ouders en zus waren. Kippenvel toen ze foto’s van haar lieten zien met het nummer stand by me op de achtergrond. Het is nog niet duidelijk waaraan zij uiteindelijk is gestorven. Een infectie zal in ieder geval de hoofdoorzaak zijn geweest. Als ik over een aantal jaar terug denk aan deze tijd in New York, dan denk ik aan haar en dat ik heb geleerd dat je van ieder uur, iedere minuut en iedere seconde moet genieten in het leven. Sunneva, I will always remember you.
Naast deze verdrietige dagen koester in nog meer de leuke momenten. Samen met Coraline naar de speeltuin, Cooper iedere dag ophalen van 'de echte gele Amerikaanse schoolbus' en samen met Mendy genieten van de zon in Central Park. Hier is inmiddels al de zomertijd ingegaan wat betekent dat we de komende twee weken maar 5 uur tijdverschil hebben met Nederland. De temperatuur begint hier ook al aardig op te lopen. Op naar de zomer! En over de zomer en zon gesproken; over precies 10 dagen vlieg ik naar Los Angeles voor een onvergetelijke reis met mijn ouders en zus. We huren een auto op het vliegveld en rijden als eerste naar Las Vegas met als tussenstop Palm Spring en de Grand Canyon. Vervolgens verblijven wij een paar dagen in Las Vegas om te genieten van al die lichtjes, de bizarre hotels en indrukwekkende shows. Daarna rijden we naar San Francisco en via de kust weer terug om de laatste week te genieten van the walk of fame, Beverly Hills en Venice beach in Los Angeles.
De tijd vliegt voorbij hier en voor je het weet ben ik alweer terug in Nederland. Zoals ik al eerder heb verteld heb ik bij aankomst op het vliegveld veel gedoe gehad met mijn visum. Na het zoeken met Riel en Donielle naar verschillende opties en oplossingen is nu definitief besloten dat ik rond 8 juni weer naar huis vlieg. De enige optie voor het aanvragen van een ander visum was door hem zelf op te gaan halen in Amsterdam. Ik zou dan voor 2 weken naar huis moeten, visum regelen en weer terug vliegen voor 3 maanden Brooklyn. Dit zag ik zelf niet zitten en heb aangegeven dat ik het bij 6 maanden wil laten. Inmiddels hebben ze ook alweer een andere au pair in het vooruitzicht. Ik geniet nog even van ‘mijn stad'; iedere keer weer als ik The Empire State Building zie, de love letters op 6th avenue, de forever 21 in ga op Times Square en kippenvel gevoel op Ground Zero.
Voor iedereen die ooit nog naar New York gaat, Ground Zero is een plek waar je geweest moet zijn. Het 9/11 memorial, museum en The Freedom Tower. Deze torenis met zijn hoogte van 541 meter het hoogste gebouw van New York en tevens van het gehele Amerikaanse continent. Het is de op vier na hoogste gebouw ter wereld. Twee weken geleden is ook het nieuwe treinstation geopend op Ground Zero. Het treinstation verbind New York City met New Jersey en bestaat deels ook uit winkels. Het is een waanzinnig gebouw en een van de duurste van heel Manhattan; 35 miljoen dollar aan bouwkosten om precies te zijn.
Ondanks de afgelopen weken gaat het goed met mij. De heimwee is zo goed als weg en ik kan alles wat makkelijker loslaten. Iedere keer als ik thuis weer voor een vakantie ging kijken kwam ik altijd tot de conclusie dat ik voor dat geldbedrag ook een ticket naar New York kon kopen. Uiteindelijk was de keuze dan simpel. Nu ik voor mezelf duidelijk heb wat ik verder wil met mijn leven is alles ineens veel rustiger. De afgelopen vier jaar heb ik voor mijn gevoel half in Nederland en half in New York geleefd. Ik heb zin om een leven in Nederland te gaan opbouwen met een eigen huisje, een leuke baan en andere bijzondere plekken in de wereld te gaan zien. Er staat nog zoveel op mijn lijstje, maar ik heb absoluut niks te klagen en ben ongelofelijk dankbaardat ik op mijn 23e alzeven keer in New York City ben geweest en het mijn tweede thuis kan noemen.
Home is where you make it yours!
Liefs,
Esmee

Reacties

Reacties

Christa

I will stand by you. Where ever you go. Always xxx

oma Ria en opa Michiel

Bedankt voor je mooie verhaal, we beleven het een beetje mee en nu de vakantie geniet van ieder uur, iedere minuut en iedere seconde want het is heel bijzonder zo met z,n vieren. veel liefs en tot 9 juni.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!