20 jan. 2016
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Lieve allemaal,
Alweer een nieuw jaar; 365 nieuwe dagen en nieuwe kansen waarvan 242 dagen in Brooklyn, New York. Een avontuur dat ik van mezelf moet aangaan. Een avontuur vol met mooie, bijzondere maar ook
moeilijke momenten. Weer een avontuur om nooit te vergeten...
Met een dubbel gevoel vertrok ik op 2 januari voor 8 maanden naar die geweldige stad. Dit keer wist ik wat mij allemaal te wachten stond. Dat gaf mij een rustig, maar ook onzeker gevoel; doe ik
er wel goed aan om terug te gaan en kan ik dit allemaal weer net zo goed doen als de eerste keer? 1 ding wist ik zeker; hier kom ik alleen achter als ik het gewoon probeer.
Veilig aangekomen op JFK airport, met gelukkig al mijn koffers, ging ik op zoek naar Riel. Hij zou mij daar op komen halen. Nog even de douane door en dan kon het hele avontuur opnieuw
beginnen. Helaas dacht de douane daar jammer genoeg anders over. Ik werd er bij de controle meteen uitgehaald en naar een kantoor ergens achteraf gestuurd. Mijn koffer mocht niet mee naar binnen,
ik moest mijn paspoort achterlaten en wachten tot ik werd opgeroepen. Ze konden maar niet begrijpen waarom ik 8 maanden in New York wilde verblijven. Wat kwam ik doen? Waar ga ik wonen? Waar ga ik
het van betalen? Het waren onwijs veel vragen en ik was bang dat ze mij gelijk weer terug naar Nederland zouden sturen. Ik werd behandeld alsof ik een of andere crimineel was. In Nederland heb ik
bij het Amerikaans consulaat een goedgekeurd B2 toeristenvisum gekregen voor 10 maanden Amerika waarvan ik er 8 zou blijven. Blijkbaar is er hier een fout gemaakt en is een B2 visum maar 6 maanden
geldig. Achteraf gezien snap ik dus goed dat ik er tussenuit werd gehaald. Na het afscheid nemen van mijn ouders, de stress van de lange reis en de dubbele gevoelen was ik gesloopt.Nu is de vraag
hoelang ik blijf in New York. Op dit moment zijn wij aan het uitzoeken of wij eventueel het B2 visum om kunnen zetten naar een J1 werkvisum. Dit zou dan zijn voor de laatste 2 maanden op
summercamp. Ik denk zelf dat het bij 6 maanden blijft aangezien ze bij het verlengen van een visum ook naar je reisgeschiedenis kijken en ik natuurlijk al vaker in New York ben geweest.
Na een slechte start kwam ook nog eens de extreme heimwee waar ik totaal niet op gerekend had. Althans niet zo snel al. Daarom ook nu pas mijn eerste weblog. Ik probeer nu zo langzamerhand mijn
draai te vinden hier.Mijn doel van dit tweede avontuur was om uit te zoeken wat ik precies wil; ga ik een leven opbouwen in Nederland of vertrek ik voorgoed naar New York? Hier ben ik in ieder
geval al snel achter gekomen. Toen ik voor de eerste keer 7 maanden naar New York vertrok was alles in de eerste weken nog nieuw, leuk en spannend. Toen kwam de heimwee ook pas veel later. Deze
keer was ik 1 dag vrij en begon gelijk ‘het echte leven’. Ik besef nu meer dan ooit hoe belangrijk het is om je familie en vrienden dichtbij je te hebben. Mensen die belangrijk voor je zijn, want
zonder hen is Manhattan niet hetzelfde, voelt Manhattan niet meer hetzelfde. Nu weet ik voor mezelf dat ik in Nederland thuis hoor ook al zal New York altijd mijn tweede thuis blijven.
Dit alles neemt niet weg dat er natuurlijk ook al leuke en mooie momenten zijn geweest hier in New York zoals iedere dag die twee kleine kids om me heen. Beide moesten ze aan het begin erg
wennen aan de situatie. Ik geef ze ook groot gelijk. Twee weken kerstvakantie, alle feestdagen, op vakantie naar Nederland en de verandering van twee au pairs. Gelukkig gaat het nu al beter.
Coraline is een heerlijk meisje en af en toe een kleine dramaqueen. Het is voor mij heel bijzonder om dit keer hele dagen met haar op pad te zijn. Ik herken zoveel van Cooper in haar op die
leeftijd. Cooper is ontzettend gegroeid en gaat nu vijf dagen in de week naar school.
Oh en Manhattan...dat blijft natuurlijk altijd een geweldige stad! Ondanks dat ik er al zo vaak ben geweest is het keer op keer weer bijzonder als ik over Times Square loop, de Brooklyn bridge
zie of het nieuwe one world trade center.
Iedere dag probeer ik te genieten en er het beste van te maken. Ik weet dat er nog meer moeilijke momenten zullen zijn de komende maanden, maar ik heb in ieder geval al bereikt waarvoor ik ben
gekomen.
"Maybe the journey isn't so much about becoming anything. Maybe it's about unbecoming everything that isn't really you so you can be who you were meant to be in the first place."
Liefs,
Esmee
